‘Hoe bevalt het,  terug op Hollandse bodem, alweer gewend?’

thuis en thuis

De voeten terug op Hollandse bodem, hoe bevalt het? De rode draad vraag van de afgelopen tijd. Drie maanden alweer, niet normaal zo absurd snel voorbij gevlogen. Tussendoor ben ik zelfs al weer 3 keer in Spanje geweest. Uh? Si! Een paar korte tripjes en ook de herfstvakantie waren we Spanje. Even thuis in ons huis. Zo gek hoe dat menselijk brein dan toch werkt.  Mijn mind functioneert dan alsof we dáar wonen en niet ondertussen hier in NL een nieuwe start hebben gemaakt.

Net zoals we al vier jaar weg zijn uit Nederland, maakt dit bij terugkomst voor de opgeslagen routines in mijn lijf  weinig uit. Op de automatische piloot zoekt mijn hand het lichtknopje in de slaapkamer en als ik de achterdeur in ons oude huis in Schoorl binnen kom, draait mijn hoofd direct naar het digitale klokje op de oven. Dat het klokje niet meer werkt heeft mijn brein nog niet geaccepteerd, dagelijks kijk ik naar een zwart plaatje op de oven. Tegen de tijd dat het klokje gemaakt is, kijk ik waarschijnlijk niet meer.

Ik probeer er maar niet teveel van te snappen. Het gaat om gevoel, een thuisgevoel. Wij hebben het geluk dit gevoel op 2 mooie plekken te mogen ervaren.

o ja zo was dat

Hoe het bevalt? Tot nu toe absoluut goed. Zijn we alweer gewend? Nog niet helemaal, alles voelt nog wat nieuwig. Ik houd wel van dat gevoel, dat niet alles vast ligt zeg maar. Op een bepaalde manier stap je toch wel weer in je oude leven, al is er hier en daar heus wel wat veranderd. Zelf zijn we ook vast wel een beetje anders geprogrammeerd, met Spaanse trekjes. Het broodje eten tussen de middag, de winkelstraten die om 18 uur echt leeg zijn leveren van die o ja zo was dat momentjes op. Waar in Spanje na de siësta het leven weer begint, gaat in Nederland iedereen huiswaarts.

op de fiets

Wat heel fijn is van het oude leven? De fiets uit de schuur pakken en gaan! Dit zijn we echt niet meer gewend en wat is dat heerlijk! Indy die elke dag met positieve zin op de fiets naar school gaat. De eerste dag belde ze ‘mam ik zit gewoon met een vette smile op mijn face op de fiets, ik geniet’. Daar gaat het moederhart sneller van kloppen. Wie ons verhaal een beetje gevolgd heeft, weet dat het welzijn van Indy uiteindelijk de doorslag heeft gegeven om weer in Nederland te gaan wonen. Bijna dagelijks worden we bevestigd dat dit een juiste keuze voor nu is geweest. Pffoe en das best fijn kan ik je zeggen.

keuze

Emigreren naar Spanje is een stap, remigreren naar Nederland is er ook één! Keuzes maken, ik heb hier in eerdere blogs ook over geschreven, gaan nooit zonder pijn. Je moet iets loslaten wat je eigenlijk ook graag wilt hebben, dat maakt de keuze moeilijk. Het brengt altijd een zeker risico met zich mee ‘pakt de keuze uit hoe ik het mij heb voorgesteld?’ Ben je bereid dit risico te nemen? Ik stem altijd graag voor JA. Geen keuzes maken, geen risico durven nemen zorgen voor stilstand, dat is niet mijn ding. Ik kies voor beweging, verandering en vooruitgang. Inmiddels kan ik je zeggen, deze ingrediënten zijn er in overvloed.

nieuwe bril

Indy is als een vis in het water, blij naar school, vriendinnen gemaakt en inmiddels ook een zaterdagbaantje. Wij hebben ineens ook weer een rijk sociaal leven met familie, vrienden, feestjes, film, concerten. We staan er weer midden in, ook dat voelt goed. Door een nieuwe bril naar ons oude leven kijken, absoluut aan te raden hoor. Wat toen vanzelfsprekend was, daar geniet ik nu extra van want ik weet dat het leven in Spanje anders is. Neem nu alleen al die prachtige kleuren van de herfst, rood, geel, bruin, complete schilderijen van Hollandse bodem in het bos. De brede stranden waar ik gelukkig dichtbij woon en soms voor mezelf heb wanneer ik daar met de honden loop. De honden zijn hier ook happy, dit klimaat past ze beter. Jonas werd in Spanje een ouwe grijsaard, hij lijkt nu wel weer jonger.  Onze Spaanse Bella integreert ook steeds beter, al vindt ze paraplu’s en fietsen maar gekke dingen.

En de regen, kou en andere ellende dan? Want dat was de voornaamste reden om naar het zonnige Spanje te gaan toch? Ja dat is een dingetje. Gelukkig hebben we de sluiproute naar ons andere thuis als de regen de spuigaten uit loopt. Maar waar ik voorheen chagrijnig kon worden van slecht weer heb ik nu voor mezelf besloten dat mijn geluk niet afhangt van een regenbui. Die wijsheid heb ik dan weer in Spanje opgedaan 😉

Adios Ing x

PS  Opvallend feitje. Toen wij in 2014 vertrokken was de elektrische fiets nog voor mensen die wel een extra steuntje konden gebruiken in weer en wind. Elektrisch is nu eerder regel dan uitzondering, iedereen sjeest me gewoon voorbij! Ook kinderen fietsen elektrisch … ik moet nog even wennen vrees ik.