‘Weet jij nog leuke restaurantjes waar we lekker kunnen eten?’

leuke restaurantjes

‘Weet jij nog  leuke restaurantjes’, die vraag krijg ik regelmatig van mijn gasten. De Costa Blanca lovers onder ons weten dat het hier werkelijk wemelt van de restaurants. Alleen in en rond Altea zijn er denk ik al 200(kunnen er ook meer zijn). Soms is het moeilijk kiezen. Ja ook hier kent men zijn problemen 😉 Vaak val je toch terug op inmiddels vertrouwde plekken, ook omdat het daar altijd goed is. Zero Zero in Albir of Il Giardino Nova Bussola in Altea la Vella, voorheen tegenover Cap Negret.  De altijd enthousiaste eigenaar doet mij denken aan Captain Stubing van de Love Boat (ken uw klassiekers). Felix aan de boulevard van Altea en  Xef pirata in oud Altea doen het ook altijd goed.  Zo zijn er natuurlijk nog legio. Ieder heeft zo zijn favorieten (leuk by the way als je ze met ons wil delen).

buiten de deur

In Spanje eten we regelmatig buiten de deur. De lunch, la comida, is voor de Spanjaarden de hoofdmaaltijd. Winkels en bedrijven sluiten vaak om 2 uur, dan is het tijd om uitgebreid te eten. Vanaf een uurtje of 4 start langzaam de boel weer op en wordt er nog een paar uurtjes gewerkt. Bij de typische Spaanse restaurantjes waar ook de werklui tussen de middag te vinden zijn, eet je fantastisch. Rond de 10 euro betaal je voor een 4 gangen menu, als je het treft ook nog inclusief brood en een fles wijn. Restaurante El Oasis in La Nucia is er zo één voor een lekkere hap tussen de middag. Echt de lamsbout nemen daar, als je er van houdt. Het menu biedt trouwens voldoende keuze en alles wat daar uit de keuken komt is prima.

lekker eten

Ik houd dus van lekker eten. Én ik ontdek graag restaurantjes die voor mij nieuw zijn. Enig vind ik dat, telkens weer iets anders uitproberen. De leukste en de lekkerste ervaringen. Een enkele keer valt het tegen, vaak is het gewoon goed. De eerste jaren in Spanje hebben die culinaire uitstapjes wel voor wat extra kilo’s gezorgd. De witte wijn, de pan con aioli en de zoete postres (die kun je rechtstreeks op je dijen plakken zeg ik altijd), laat ik zoveel mogelijk voor wat het is. Een paar keer per week langs de boulevard rennen en mijn regelmatige wandelingen, houden de weegschaal gelukkig weer in balans. Dat wil ik graag zo houden.

te lekker

Sommige dingen zijn gewoon te lekker en moeilijk te weerstaan. Inmiddels weet ik ook waar mijn favorieten het lekkerst zijn. Cheesecake, need i say more… Vrijwel bij alle leuke restaurantjes ontbreekt de tarta de queso niet op het menu. Casera, huisgemaakt is natuurlijk helemaal een feest. Veruit de lékkerste heb ik onlangs gegeten bij Fusion 8 in La Nucia. Een leuk, hip restaurant dat hoort bij het Akinon resort, ook gewoon  open voor gasten van buitenaf. Zou er wel met een groepje heengaan, anders zit je wat verloren als het niet druk is. Alles vers en healthy, glutenvrij of een allergie is geen probleem. Kortom een tent van deze tijd. Wel die cheesecake gewoon nemen hoor.

favoriet

Vooruit ik ben toch bezig, heb nog een favoriet. Verse tonijn kan ik ook geen weerstand aan bieden. Tataki de atun van rauwe tonijn met wasabi of een steak atun, die alleen de gloeiend hete bakplaat even heeft aangeraakt. Tonijn wat mij betreft alleen lekker als het zo uit de zee op je bord ligt. Hier aan de kust van Altea met een visafslag moet dat lukken. Het blijft een beetje tricky als je dit bestelt. Minder vers of te lang gebakken, dan is de lol eraf. Rauw heb ik de tonijn pas ontdekt bij een super leuk tentje,  La Claudia in oud Altea. Sprookjesachtig uitzicht vanaf het terras op de verlichte baai by night. Binnen zitten is ook geen straf. Sfeervol ingericht met knus verlichte nisjes. De eigenaresse super vriendelijk, spreekt goed engels, maar vindt het nog leuker als jij een paar woorden Spaans spreekt. Dáár kom ik dus terug voor de tonijn, die smelt gewoon op je tong.

liefde voor het eten

Leuk dat schrijven over eten, ik krijg er enorme lekkere trek van. Waar ga ik straks eens lunchen haha. Het liefst kom ik op plaatsen waar men liefde heeft voor het eten, liefde voor het vak. Trots zijn op wat ze de gasten voorschotelen. Ik houd van Spanje omdat ze dat hier verstaan. In zo’n geval gaat het niet altijd om de culinaire hoogstand, wel om de passie en liefde. Dan deel ik er toch nog even een met jullie en dan stop ik hoor. Van de zomer belandden we bij Maná lounge-beach op de boulevard, nieuw tentje op een bekende plek vlakbij de haven. Toen net een paar weken open. De gerechten werden opgediend door de alleraardigste serveerster. Vanuit zijn open keuken volgde de blik van de kok zijn gerecht door het raam naar buiten richting onze tafel. Toevallig keken wij net op. Zijn ogen keken blij en vragend met zijn handen wat we ervan vonden. Bij ons alle duimen de lucht in. Zijn passie én de wil om een succes van zijn restaurant te maken spatten van de gerechten af. Heerlijk gegeten!

Buen provecho, adios Ing x

ps weet jij nog leuke restaurantjes in een verborgen straatje of die nog niet ontdekt zijn door het grote publiek?