c’est la vie, c’est la vie, c’est la vie, c’est la vie, c’est la vie

dat is het leven

C’est la vie dat is dus het leven. Het is ook een liedje. Van the Partysquad wie kent ze niet. Don’t worry, ik ook niet echt hoor. Deze muziek wijsheid wordt mij bijgebracht door mijn 13 jarig dochterkind. Samen hebben wij nogal wat auto-momenten. Halen, brengen school. Halen, brengen vriendinnetjes. Halen, brengen sport, enzovoort. Hier in Spanje is het niet zoals op de meeste plekken in Nederland van ‘we springen even op de fiets’. Eenmaal in de auto gaat standaard de Spotify lijst met ‘haar’ liedjes op de speaker. Zo blijf ik ‘bij’ en zij blij.

goeie muziek teksten

Zo zit dus vandaag al de hele dag dat c’est la vie lied in mijn hoofd. Maar komt het ook voor dat we heerlijk met het kappie van de mini open rijden en ‘4x duurder’ zingen of kneiterhard ‘alles hier is tempo’. Dusss. De pubermoeder herkent er misschien iets in? Buiten dat ik het leuk vind om op de hoogte te blijven van wat de jeugd leuk vindt, merk ik dat ik veel van die liedjes ook echt gewoon leuk vind. De teksten mogen er ook best zijn. Mijn beeld van het gemiddelde Nederlandse rappertje, met de gouden tanden, het te dure horloge en de onverschillige blik vanonder zijn petje kleurt toch iets positiever. Want als het je eenmaal lukt om die teksten te verstaan(veel auto-momenten voor nodig) dan ontdek je er toch juweeltjes tussen.  Ze toveren met woorden, verbasteren, verdraaien, maken hun eigen taal. Ik vind dat leuk, het laat zien dat er meerdere manieren zijn om ergens naar te kijken. Die gasten zijn er ook nog eens succesvol mee.

Spaanse teksten

Dé Spaanse hits komen tijdens de dagelijkse ritjes natuurlijk ook voorbij. Waar Indy deze canciones uit volle borst meezingt en alle teksten letterlijk kent ben ik al gelukkig als ik een paar woorden herken. Dat gaat wel steeds beter toch zing ik nog veel woorden die niet bestaan. Nu moet ik bekennen dat ik bij Spaanse liedjes eigenlijk liever ook niet wil weten waar ze over gaan. Omdat? Ze vallen dan zó tegen. Vind ik. Ik houd enorm van Spaanse muziek, het melancholische van de flamenco muziek kan mij echt in mijn hart raken. Aan de andere kant de vrolijkheid, de levendige en luchtige muziek waar je instant blij van wordt. Tengo,  tengo la camisa negra, dé zomerhit van een paar jaar geleden, heerlijk nummer. Als je er dan achter komt dat het betekent ‘ik heb een zwart overhemd’ is voor mij de charme er een beetje af. Of ik ben gewoon nog niet in staat de dieperliggende betekenis te snappen, houden we het daar op.

muziek en feest

Spanjaarden zijn dol op feestjes. Ieder dorp heeft zo zijn jaarlijkse fiësta plus alle evenementen tussendoor, aan vrije dagen geen gebrek. Nu zijn in Altea de feesten van de Moros en Cristianos aan de gang. S’morgens vroeg wordt de hele wereld met schrik wakker gemaakt door de enorme knallen van het vuurwerk. Optochten met fanfare door de straat met als hoogtepunt de optochten in de avond die een paar uur duren. Voor de jeugd is er kermis en er staat een feesttent voor jong en oud. Indy kreeg dit jaar ook voor het eerst de kriebels om te gaan. Naar de kermis en misschien zou ze wel naar de tent gaan daar is disco. Ja tot hoe laat dan? Half 12 (voor bijna 14 jaar mans zat;-). Helemaal prima geen discussie. Om half 11 belde ze, ‘was gezellig maar ik ben wel klaar hoor (hoe voorbeeldig btw). In de tent begint het pas om 1 uur.’ Dat gaat m nog even niet worden. Hier eten de mensen pas rond 22 uur, daarna wordt er pas gefeest en dan tot in de kleine uurtjes. Ouders met kinderen, groot en klein, opa’s en oma’s, in Spanje is een feest voor iedereen. Het leven wordt gevierd.

feest is cultuur

Feest staat voor muziek, dans, ontmoeting en gezelligheid. Het is cultuur, de feesten worden doorgegeven van generatie op generatie, vooral in de dorpen. De vorm verandert soms, de muziek is anders door de jaren heen, het plezier blijft. Zo was ik vorige week op mijn ‘eigen’ feestje in mijn hometown Medemblik. De harddraverij op de 3e maandag in september al 175 jaar, hoe bijzonder. Een dag met verhalen, mooie ontmoetingen met mensen die je niet goed kent maar ook weer wel omdat je daar vandaan komt. Kinderen waarvan je zeker weet wie de ouders zijn omdat het gewoon replica’s zijn, zo grappig. Zo’n dag met enorm veel lol en leuke gesprekken is absoluut de moeite waard om even over te vliegen vanuit Spanje. Want slap ouwehoeren lukt hier nog niet zo goed;-) Nu hier in Spanje weer feest, het houdt niet op. Woensdag rijden we als klap op de vuurpijl nog naar Barcelona om de Rolling Stones te bewonderen. Over muziek en cultuur gesproken… Yes i can get satisfaction!

Adios y beso grande Ing x