La vida en España es buena, het leven in Spanje is goed
De hoogste tijd om jullie weer eens mee te nemen in ons Spanje verhaal. Inmiddels is het alweer 9 maanden geleden dat we zijn neergestreken in Altea. Zoveel maanden zijn er ook nodig om een baby te laten groeien in een buik, van een paar cellen naar een compleet mens. Onze 9 maanden hier staan ook voor groei en ontwikkeling, we zijn zeker nog niet ‘af’ we leren elke dag bij.
Maar wat gaat dat snel… Inmiddels heb ik een dochter die rapido Spaans spreekt, er komen Spaanse vriendinnetjes over de vloer, slaapfeestjes, afspreken na schooltijd, ze heeft helemaal haar draai gevonden. Er zijn momenten dat het mij écht ontroerd als ik Indy druk in het Spaans hoor praten met haar vriendinnen. Dat heeft ze toch maar mooi voor elkaar gekregen in een korte tijd! De zorg bij een emigratie is toch van hoe gaan kinderen het doen. Voor nu is dit bij mij in elk geval een zorg minder.
Vriendinnetjes in Nederland spelen nog steeds een hele belangrijke rol, alleen bestaan ze nu naast de Spaanse vriendinnetjes, rijkdom toch? Begin april zijn we voor het eerst en voor Indy als verrassing een weekend naar Nederland geweest. Ha je had haar gezicht moeten zien toen we op het vliegveld stonden en ik zei dat we in plaats van papa van het vliegtuig halen zelf naar NL vliegen! ‘Goeie 1 april grap mam!’ Ja toevallig was dat de datum, maar hier zou ik echt geen grap over maken. Liet haar de koffers in de achterbak zien en de tickets ja toen kwamen de tranen en was ze compleet overdonderd, in shock. Wat een surprise!
Ze heeft vaak gedroomd dat ze onverwachts haar oude klas in Nederland binnen komt stappen om iedereen te verrassen. Zo gezegd zo gedaan, meester werkte mee in het complot en tadaaa in plaats van de paashaas kwam Indy binnen bij het traditionele Paas ontbijt in de klas! Dream come true.
Een lach en een traan en heel veel bij te praten. Natuurlijk over haar nieuwe leven in Spanje en ook hoe het haar oude klasgenootjes allemaal vergaat met cito toetsen en middelbare school keuze maken en alles.
Het weekend was kort en krachtig van begin tot het eind gevuld met allemaal leuke afspraken en feestjes, met als hoogte punt oma verrassen met onze komst op haar 80 jarige surprise verjaardagsfeest.
Voldaan, wel wat vermoeid weer terug het vliegtuig in. Nu vond ik het toch wel even spannendhoe Indy dit zou ervaren om alles weer achter te laten in NL. ‘Heb een super leuk weekend gehad, blij dat ik mijn vriendinnen weer gezien heb maar blij dat we weer thuis zijn’. Dus dat….geweldig toch!
In 9 maanden tijd, inmiddels hier ook een verhuizing verder, zijn we nu zover dat we zeggen ‘we gaan naar huis’.
Een maand geleden zijn we verhuisd. In dezelfde buurt, uitzicht op zee alleen vanaf een andere plek. De vorige woning huurden we voor een jaar en in de loop van de periode werd voor ons duidelijk dat we hier niet wilden blijven. Jammer want het was een super stek maar prijs/kwaliteit verhouding was niet helemaal in balans om het netjes te zeggen en we kiezen ervoor om niet in een negatief gebeuren met een huurbaas te komen. Soms kun je dan het beste weg gaan.
Een goed huis om voor lange termijn te huren valt nog niet mee hier in de regio. Moeilijk te geloven gezien het aantal huizen dat te koop staat. Van verschillende makelaars hebben we begrepen dat de ‘lange termijnhuur’ markt behoorlijk verziekt is. Dit vooral wegens wanbetaling en ‘uitwonen’ van huizen. Het traject voor eigenaren om huurders die niet betalen uit te zetten is in Spanje langdurig en kostbaar. Huiseigenaren kiezen liever voor vakantieverhuur waar ze in korte tijd meer kunnen verdienen dan aan een jaar vaste huur.
Goed, we hebben gezocht, veel bekeken, en uiteindelijk een huis naar onze zin gevonden! Zijn nu druk bezig om er ook echt onze eigen plek van te maken. Het vorige huis was gemeubileerd en in het begin had ik af en toe het gevoel in een aflevering van Miami Vice uit de jaren’ 80 beland te zijn, zonder Sonny Crocket dat dan weer wel ? Nu is daar geen sprake meer van, Indy heeft eindelijk haar beloofde hoogslaper en we kunnen gewoon op onze eigen bank voor de buis hangen. O ja, dat doen we hier ook gewoon!
Hasta la próxima , Ingeborg
