“If you don’t know where to begin just start”
Gewoon beginnen dus!
Hier in het zonnige Spanje zijn we nu ook ‘gewoon’ begonnen. Indy is gestart met school, Simon met heen- en weer vliegen naar NL en ik met hier een soort dagelijks gareel te creëren. O ja en ook met Spaanse les.
Alles heeft de afgelopen weken vooral in het teken van ‘naar school gaan’ gestaan. Indy is nu begonnen met haar 3e week. En daarvan het aller belangrijkst; ze gaat blij heen en komt blij terug!
Zonder morren wordt er opgestaan om 7 uur, uniform aan, tas klaar maken en o ja ze zou natuurlijk ook de hond nog uitlaten..;-)
Op school is het toch wel een duidelijk andere wereld dan hoe het in Nederland gaat. Kinderen staan keurig in de rij om het klaslokaal naar binnen te gaan, juf begroeten met de 2 Spaanse kussen en dan rustig het lokaal in. Na de pauze ook weer in de rij en alles zonder geschreeuw..
Indy zit hier in de 5e klas wat in Nederland groep 7 is. Het lijkt al op de middelbare school, voor elk vak een andere leerkracht en dagelijks huiswerk. Alleen de juf die Engels geeft, spreekt Engels de rest van de docenten niet. Indy hoeft nog niet aan alle vakken inhoudelijk mee te doen, prioriteit ligt bij het leren van de taal en vooral goed in haar vel zitten op school!
De school doet veel aan online communicatie; leerkrachten schrijven dagelijks over hoe het is gegaan met Indy en welk huiswerk er is. Dat zie ik dan weer terug in de app op mijn iphone, hoe handig! Helemaal niet noodzakelijk dus om elke dag de juf aan haar mouw te trekken zoals in Nederland toch wel vaak het geval is van ouders die het over hun kind willen hebben. Mijn indruk is dat de docenten zich hier vooral bezig houden met lesgeven. Waar je in NL vooral de leerkrachten hoort klagen dat ze bijna niet aan lesgeven toekomen omdat er te veel omringende zaken zijn waar ze zich mee bezig moeten houden. Waar is het misgegaan??
O ja en ook zo grappig; alle kids komen hier met zo’n rolkoffertje naar school, ja zoals handbagage! Vast omdat het hier te warm is om iets te dragen of een poco Spaanse luiheid..;-)? En op de fiets naar school.. zie soms 2 fietsen staan bij school, juist ja van Holandesas.
Maar goed het is een enorm pak van mijn hart dat Indy het gelijk in het begin al zo goed doet, al zal er heus nog wel een hobbeltje komen, ik maak me geen illusies. Af en toe zegt ze wel eens het was jullie keus om hier naartoe te gaan en niet de mijne.. Wat natuurlijk ook zo is. En juist daarom wil je graag dat het goed gaat met je kind, dat de keuze goed uitpakt. Ben super trotsop mijn kleine chica!
We zijn hier nu 2 maanden en ik kan zeggen life is good! Dagelijks genieten van het heerlijke weer en de schitterende omgeving. Imposante bergpartijen die soms doen denken aan Mount Rushmore in Amerika en de schittering van de zon op de blauwe Middellandse zee en dit gewoon vanaf mijn eigen terras. Prijs mezelf dagelijks een gelukkig mens.
Voor de lezer wel een beetje saai hè, helemaal geen ‘Ik Vertrek’ achtige taferelen om je over te verkneuteren. Geen verbouwingen die uit de hand lopen, vergunningen die niet komen, geen restaurant begonnen zonder horeca ervaring.
We doen dan ook maar niet mee aan een tv programma ;-).
Langzaam herkennen we ook wat ‘vaste’ gezichten in het dorp en herkennen ze ons ook. Vooral ook door de honden, een puppy is de perfecte manier om contact te maken; doe er je voordeel mee!
Het leuke is dat ik inmiddels zover ben om een soort van oppervlakkig praatje te maken in het Spaans. Vooral het verstaan en begrijpen waar het over gaat lukt al aardig, terug praten gaat wat gebrekkig maar ik wordt begrepen dat is al heel wat. Te bedenken dat ik een half jaar geleden er totaal niets van begreep, volledig abracadabra.
Is er dan nergens een scherp randje of iets wat ik heel erg mis..? Natuurlijk zijn er momenten dat je vrienden of familie mist al maken Skype en FaceTime een hoop goed, soms wil je even een knuffel geven.
En vandaag ‘as we speak’ merk ik dat mijn gedachten toch wel regelmatig afdwalen naar de dag der dagen in mijn hometown Medemblik. Proost allemaal daar!
Hier in Spanje staat feest vieren trouwens boven alles, er zijn mucho tradities en regionale gebeurtenissen die allemaal gevierd worden, het complete publieke leven ligt dan plat.
De komende weken staan hier in de regio Alicante in het teken van de Cristianos y Moros (Christenen en Moren). Dit is een herdenking aan de 700 jaar bezetting van Spanje door de Moren.
We gaan het meemaken, keep u posted!
Saludos! Ing
Hoe zijn we hier nou eigenlijk terecht gekomen? Volg de blog serie op de site vanaf het moment dat de kogel door de kerk ging om te emigreren naar Spanje.
