Wind, grijs en grauw en een typisch Hollands regentje tikt hier tegen de ramen. Een zomerdag in Schoorl. Normaal gesproken word ik hier behoorlijk chagrijnig van, nu niet! De wetenschap dat we volgende week aan de zonnige Costa Blanca zitten en daar van héél veel Sol gaan genieten houd mijn humeur stabiel. Misschien dat ik dan zelfs wel eens ga terug verlangen naar zo’n druilerig dagje..
Nog 1 week in betrekkelijke ‘rust’ voor de boeg en dan gaan we écht. 16 juli 18.20 uur gaan we met Transavia de lucht in voor een enkele reis naar Spanje. Het mag nu ook echt wel gaan gebeuren. Alle ‘vertrek’ feesten zijn gevierd met als klap op de vuurpijl het feest bij ons in de tuin voor de klasgenootjes en ouders. Al die lieve kinderen kwamen met mooie kadootjes en aandenkens voor Indy om mee te nemen naar Spanje. Patatjes eten, muziekje erbij, meiden- en jongenspraat en later nog de ouders om gezellig een wijntje te drinken.
Maarrr het was natuurlijk niet zomaar een gezellig feestje want Indy vertrekt en dat brengt heel wat teweeg, zo bleek. Ineens sloeg het besef toe bij de kinderen, Indy gaat weg en komt na de zomervakantie niet meer terug bij ons op school! Och hemel wat er toen gebeurde…wat een verdriet bij die kids. Het huilen werkte aanstekelijk met als resultaat 25 huilende kinderen in de tuin vermengd met snikkende ouders. Omhelzingen, tranen, steun vindend bij elkaar, hartverscheurende taferelen. Voorbijgangers moeten minstens gedacht hebben dat er iemand was overleden. Gelukkig niet!
Het heeft zeker wel een uur geduurd voordat iedereen weer een beetje tot zichzelf was gekomen. Alle emoties zijn eruit gegooid en dat is helemaal prima! Bij afscheid hoort rouw en hier hebben de kinderen met elkaar invulling aan gegeven en zullen ze dit waarschijnlijk nooit vergeten. Samen hebben ze een mooie herinnering voor het leven gemaakt en de onderlinge band met elkaar versterkt. Volgend jaar na groep 8 ‘vliegen’ ze allemaal ‘uit’ alleen heeft vogeltje Indy het nest nu wat eerder verlaten. En vliegt ze zeker nog wel eens terug om te kijken hoe het iedereen vergaat in Schoorl.
Deze week is Indy nog op ‘zomerkamp’ in de Schoorlse Duinen, spelletjes doen en hutten bouwen, kortom: plezier maken!
Zelf heb ik dus zomaar nog wat tijd over, zo voelt het tenminste. De verhuiswagen is geweest, veel spullen zijn weg, hoef niets meer in te pakken behalve onze koffers. Simon vertrekt donderdag al met auto en hond naar Spanje met tussenstop in ons maison in France. Dan wordt het wel stil hoor hier..
Wordt een weekje van natuurlijk Voetbal kijken, nog wat bezoekjes afleggen en een tripje down Memory Lane.. Ben vorige week met Indy al even langs ons oude huisje in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt gegaan, daar is haar leven begonnen. Rondje Medemblik gaat er ook nog wel van komen deze week, waar een groot deel van mijn leven ligt.
Krijg toch een soort behoefte om even terug in de tijd te gaan en de grote lijnen van mijn leven door mijn gedachte te laten gaan. Hoort vast bij het hele vertrekproces.
Mijn laatste bezoekje is gereserveerd voor mijn vader. Eenentwintig jaar geleden is het al dat hij plotseling overleed aan een hartstilstand tijdens de wintersport. En hij was nog maar 55 jaar. Over 10 jaar ben ik dat zelf ook, dat doet mij beseffen dat zijn leven maar zó kort is geweest. Dat hij veel van zijn plannen en wensen nooit heeft kunnen uitvoeren omdat zijn tijd al op was!
Onze tijd gaat ook snel, 2014 is alweer ruim op de helft, als mensen lijken we de grip op de tijd, voor zover we dat al hadden, te verliezen! Wat daar de oorzaak van is weet niemand echt, we kunnen dat proberen in te vullen; 24 uurs economie, internet, druk zijn met alles. Maar dat maakt niet dat de tijd ineens langzamer gaat, soms wil je het toch gewoon even ‘vasthouden’?
Yoga, meditatie en Mindfulness kunnen manieren zijn om hierbij te helpen. Het zijn manieren om bewust te leren stil staan bij wat er met jou gebeurt en aandacht te hebben voor de dingen om je heen. Weg dus met de automatische piloot waarop we veel dingen doen! Maar leren om op een accepterende manier om te gaan met alles wat zich aandient in het leven van alledag. Kan zomaar wat extra glans aan de dag geven!
Nog even terugkomend op mijn laatste bezoekje, dat gaat naar Driehuis/Westerveld naar de herdenk plek voor mijn vader. Zijn urn staat daar boven op de heuvel van daaruit houdt hij het overzicht. Afscheid neem ik niet van hem want hij is er elke dag en stuurt ons de juiste richting op. We laten een mooi aandenken van ons bij hem achter en gaan uit het leven halen wat er in zit en waarschijnlijk gaat hij gewoon met ons mee!
Saludos! Ing
