Afgelopen zaterdag waren wij live in de uitzending bij Ik Vertrek!
Viva España was het thema van deze avond vol fiesta met familie en vrienden. De avond stond in het teken van proosten op ons nieuwe avontuur; wonen in Spanje. Bewust hebben we er voor gekozen om het geen afscheid-avond te noemen. We maken een nieuw begin! Het is niet zo dat we afscheid nemen van de mensen die ons lief zijn al is het natuurlijk wel een feit dat we elkaar minder in levende lijve zullen zien.

Bij zo’n avond hoort natuurlijk een “stukje” en dat hebben we geweten! Hilarisch hoe de begintune van het programma Ik Vertrek in beeld en geluid kwam en wij uitstekend werden ‘gepersifleerd’ door een paar lieve vriendinnen. De makers van dat tv programma zijn altijd op zoek naar een beetje rottigheid om het voor de kijkers aantrekkelijk te maken. Bij de uitzending van deze avond was daar geen sprake van, al hebben ze natuurlijk hun best gedaan om iets te vinden;-). Uiteraard werden we door de dames heerlijk op de hak genomen maar de bottom line was duidelijk; er is bij ons sprake van een zeer doordacht en goed dichtgetimmerd emigratieplan! Toch..?;-)

Spaanse muziek, zelfs live een flamenco gitarist en allemaal gezellige mensen hebben het voor ons tot een onvergetelijke avond gemaakt. De verhaallijn van deze avond draait om het feit dat wij vertrekken.. En dat vinden veel aanwezigen gewoon Stom! Niemand vindt het leuk voor zichzelf. Veel mensen hebben elkaar in de loop der jaren leren kennen via mij, dat werd heel erg duidelijk deze avond. ‘Het is leuk en aardig dat jij weggaat maar wij zien elkaar dan waarschijnlijk ook niet meer’ heb ik veel gehoord.
Van bindende naar ontbindende factor, het scheelt een paar letters maar de betekenis lijkt veelomvattend.

De uurtjes voorafgaand aan het feest had ik last van een onbestemd gevoel. Moeilijk te omschrijven meer een gevoel wat alle kanten op kan gaan. Hormonaal zit ik niet in mijn sterkste periode en dit vermengd met verschillende emoties had zomaar een tranendal kunnen worden. Dat bleef uit, blijdschap en dankbaarheid voerden de boventoon.

Bij de surprise afscheidsmiddag van Indy op school ging dat wel een beetje anders.. Wat heeft zij een prachtig afscheid gekregen zeg! Nietsvermoedend ging ze vrijdagmiddag naar school, teleurgesteld omdat juf had gezegd dat de film vanmiddag niet door zou gaan omdat de klas nog een taak moest afmaken. Al snel viel ze van ene verbazing in de andere. De klasgenootjes hebben de hele middag zelf georganiseerd met een speurtocht en een quiz, alles in het teken van Indy en Spanje. Bij het aanbieden van het cadeau ben ik even ingestroomd. Een prachtig schilderij gemaakt door Sylvia de Heul en een boekje waar alle kinderen en juffen in geschreven hebben voor Indy. En ook nog eens allemaal videoboodschappen van de kids.
Je snapt dan houdt niemand het droog. Die open blik van die kinderen, kijkend in de camera met allemaal een lieve boodschap voor Indy. Een bijzonder geschenk voor levenslang plezier.

Indy heeft thuis het boekje rustig doorgelezen en de videoboodschappen terug gekeken. Met een lach en een traan. Wat gaat er wat om in dat hoofdje van haar. Heel veel om nu te verwerken allemaal, dat gaat met pieken en dalen. Grote tranen omdat ze niet weg wil bij ‘haar’ liefste klas. Vandaag nog een half dagje en dan is het Teun de Jager school tijdperk voor Indy in Schoorl écht afgelopen. Vanochtend werd Indy al in tranen wakker en heb ik ook al grote brokken doorgeslikt, het is nu echt zover..

Vanmiddag nog een Go to Spain party bij ons in de tuin voor schoolvriendjes en vriendinnetjes. Als afsluiting nog een toast uitbrengen met alle ouders, we hebben dus een mooie dag voor de boeg!

Tussen de organisatie van alle festiviteiten door probeer ik nog de laatste dozen in te pakken en dan staat morgen de verhuiswagen voor de deur.
En o ja net heb ik nog even snel een rescue-spray gescoord, schijnt te helpen in situaties van emotionele stress. Haha eind van de dag weten we daar meer over.

Adios! Ing